การตั้งชื่อศิลปะที่เกิดขึ้นใหม่นี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น อันที่จริงแม้เมื่อตั้งชื่ออย่างเป็นทางการแล้ว ยังไม่มีรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งที่สมบูรณ์ รูปแบบ Ch’ang Hon (Hwa-Rang) แรกเสร็จสมบูรณ์ในช่วงปลายปี 1955 จนกระทั่งถึงตอนนั้น พวกเขาใช้ Kata จากศิลปะโชโตกันคาราเต้รุ่นพ่อของพวกเขา เมื่อเวลาผ่านไป เทควันโดก็ออกห่างจากรากเหง้าของคาราเต้มากขึ้นโดยคิดค้นรูปแบบใหม่ๆ มากขึ้น โดยตั้งชื่อตามบุคคลหรือเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ของเกาหลี เน้นการขึ้นและลงเป็นเทคนิค (ซึ่งภายหลังเรียกว่า ‘sine-wave’) ซึ่งตรงข้ามกับวิธีการของคาราเต้ที่รักษาศีรษะให้สูงเท่ากันตลอด และแนะนำเทคนิคการเตะอีกมากมาย ในที่สุด เทควัน-โดก็ทำลายโซ่ตรวนของรากเหง้าของมันและกลายเป็นสิ่งที่แตกต่างออกไป