ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าศิลปินแสดงออกผ่านงานศิลปะ ซึ่งศิลปะเกาหลีเหนือที่ได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการแม้จะมีกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดก็ตาม
แม้ว่าศิลปะที่ผลิตในเกาหลีเหนือเป็นเพียงการโฆษณาชวนเชื่อล้วนๆ เป็นเรื่องง่าย แต่ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่านิทรรศการระดับชาติเมื่อเร็วๆ นี้ในกรุงเปียงยางเผยให้เห็นถึงความเป็นตัวตนของศิลปิน และความพยายามในการก้าวข้ามขีดจำกัดของสิ่งที่ยอมรับได้ในเกาหลีเหนือ “ผลงานบางชิ้นสะท้อนถึงการแสดงออกภายในที่ยอดเยี่ยมของศิลปินจริงๆ” B. G. Muhn ศาสตราจารย์ด้านศิลปะของมหาวิทยาลัยจอร์จทาวน์และผู้เขียนหนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับศิลปะเกาหลีเหนือกล่าว
นอกจากทหารที่กล้าหาญและผู้นำที่ยิ้มแย้มแจ่มใสแล้ว ช่างฝีมือยังได้วาดภาพโลมาบนกระจกหลายชั้น และแกะสลักเด็กๆ ที่กำลังเล่นสกีลงเนิน นิทรรศการเฉลิมฉลองการประชุมสมัชชาพรรคที่ 8 ในเดือนมกราคม และวันครบรอบ 75 ปีการก่อตั้งพรรคแรงงานเกาหลี (WPK) ที่ได้พบเมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้ว
อย่างไรก็ตาม การควบคุมโลกศิลปะของคิม จอง อึน (Kim Jong Un) ก็ปรากฏให้เห็นอย่างเต็มที่ แม้ว่าใบหน้าของเขาเองจะไม่ได้เป็นเช่นนั้นก็ตาม ในขณะที่ผู้นำหนุ่มเกาหลีเหนือยังคงปฏิเสธที่จะถูกวาดภาพ แต่กิจกรรมอย่างเป็นทางการของเขาดูเหมือนจะเป็นแรงบันดาลใจที่โดดเด่นที่สุดสำหรับผลงานศิลปะล่าสุดของประเทศ
ภาพจาก: Blockdit
คิมจองอันซีน
บรรพบุรุษของคิม จอง อึน ต่างก็ปรากฏตัวในภาพวาดของเกาหลีเหนือมาอย่างยาวนาน ซึ่งทำหน้าที่ส่งเสริมลัทธิบุคลิกภาพของตระกูลคิมในหมู่สาธารณชน คิม จอง อิล พ่อของเขา อนุญาตให้ศิลปินวาดภาพเขาในภาพวาดหลายสิบปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิตในปี 2011 (พ.ศ. 2554) แต่ผู้นำคนปัจจุบัน คิม จอง อึน ไม่เคยปรากฏตัวในภาพวาดใดๆ ที่จัดแสดงในนิทรรศการ 2 ครั้งล่าสุดหรือการแสดงครั้งก่อนๆ
“คิม จอง อึน ดำรงตำแหน่งประมาณ 9 ปี ดังนั้นจึงถึงเวลาที่จะถูกนำเสนอในรูปแบบศิลปะตามภาพลักษณ์ของผู้นำ” Muhn บอกกับสำนักข่าว NK News
“จริงๆ แล้วศิลปินได้ส่งภาพวาดเล็กๆ น้อยๆ เข้ามามากมาย แล้วคิม จอง อึน ก็บอกว่ายังไม่ถึงเวลา” เขากล่าว “หนึ่งในศิลปินชั้นนำของเกาหลีเหนือเมื่อปีที่แล้ว ‘เราทำหลายครั้งแล้ว และหลายครั้งถูกปฏิเสธ’”
“ดังนั้น พวกเขาจึงทำสิ่งอื่นๆ เช่น [ทาสี] ม้าที่เขาเคยอยู่ข้างบน และยานพาหนะที่เขาเคยอยู่” Muhn กล่าวเสริม โดยหมายถึงภาพวาดใหม่ที่ถูกเปิดเผยทางโทรทัศน์ของรัฐโดยเป็นส่วนหนึ่งของนิทรรศการเดือนมกราคม 2021 (พ.ศ. 2564)
ภาพจาก: The News International
ภาพหนึ่งเป็นภาพม้าขาวยืนอยู่คนเดียวท่ามกลางหิมะที่ประดับด้วยอานม้าและเครื่องประดับส่วนตัวของคิม จอง อึน แต่ไม่พบผู้นำเกาหลีเหนือเลย ฉากอื่นๆ กล่าวถึงฉากโปรดของนักโฆษณาชวนเชื่อชาวเกาหลีเหนือในปี 2020 ซึ่งมีรายงานว่าคนธรรมดาช่วยรถ Lexus SUV ของคิมจอง อึน จากโคลนในนาข้าว
“ภาพวาดประเภทนี้ ซึ่งมักเรียกกันว่า ‘มหากาพย์‘ ในการพากย์เสียง ไม่ได้หมายถึงให้อ่านง่ายเกินไป” โคเอน เดอ คูสเตอร์ อาจารย์สอนภาษาเกาหลีศึกษาที่มหาวิทยาลัยไลเดน กล่าว “ไม่เหมือนกับโปสเตอร์ [โฆษณาชวนเชื่อ] และข้อความในทันที งานศิลปะประเภทนี้ควรดึงดูดคุณและทำให้คุณสงสัย”
De Ceuster กล่าวว่าภาพวาดการช่วยเหลือที่เต็มไปด้วยโคลนและไฟท้ายที่ลุกไหม้ของ Lexus ของคิม ที่จางหายไปในระยะไกล เล่าว่า “เรื่องราวของความรักซึ่งกันและกัน: ความรักของผู้นำที่ท้าทายองค์ประกอบต่างๆ เพื่อค้นหาสถานะที่แท้จริงของกิจการในพื้นที่น้ำท่วม แต่ยังรักคนที่ช่วยเหลือเขาเพื่อให้เขาสามารถดำเนินภารกิจรับใช้ประชาชนต่อไปได้”
Muhn และ de Ceuster กล่าวว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้ว่าเหตุใดคิม จึงดูเหมือนจะปฏิเสธที่จะปรากฏตัวในภาพวาด โดยคาดเดาว่าเขาอาจพยายามรักษาสถานะที่ต่ำกว่าคนรุ่นก่อนเล็กน้อย ซึ่งเป็นแกนนำของการโฆษณาชวนเชื่อในงานศิลปะเกาหลีเหนือมานานหลายทศวรรษ
ภาพจาก: BBC
ให้มันเป็นผลดี (Keep It
Positive)
ภาพวาดหลายชิ้นที่จัดแสดงในนิทรรศการล่าสุดเป็นภาพเหตุการณ์ร่วมสมัย ซึ่งแสดงให้เห็นว่า Mansudae Art Studio และสตูดิโอชั้นนำอื่นๆ ในเปียงยางสามารถผลิตงานศิลปะได้รวดเร็วเพียงใด ศิลปินที่มีทักษะของภาคเหนือทำงานใน “ระบบที่ทำให้ทุกอย่างรวดเร็วมาก” Muhn กล่าว “เหมือนการต่อสู้ด้วยความเร็ว”
ภาพการฟื้นตัวและการสร้างใหม่หลังพายุไต้ฝุ่นพัดถล่มประเทศในเดือนสิงหาคมและกันยายน 2020 ปรากฏอยู่ในผลงานต่างๆ ที่จัดแสดงในนิทรรศการเมื่อเดือนตุลาคม ในทำนองเดียวกัน ขบวนพาเหรดของทหารในวันที่ 10 ตุลาคม และขีปนาวุธนิวเคลียร์ที่เพิ่งเปิดเผยของเกาหลีเหนือ ได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับห้องภาพวาดทั้งห้องที่จัดแสดงในนิทรรศการเดือนมกราคม
แต่แม้ว่าจะต้องรับมือกับเหตุการณ์เชิงลบ เช่น พายุที่สร้างความเสียหายในปี 2020 ข้อความของงานศิลปะก็ยัง “มีจุดมุ่งหมายเพื่อยกระดับจิตใจ” ตามความเห็นของ de Ceuster “หายนะไม่ใช่ประเด็น แต่เป็นพื้นหลังที่แสดงให้เห็นความรักและความห่วงใยของคิม จอง อึน”
ภาพจาก: BBC
แม้ว่าคนหลายสิบคนจะเสียชีวิตและอีกหลายพันคนต้องสูญเสียบ้านไปท่ามกลางพายุ แต่ความรื่นเริงและความมุ่งมั่นของคนงานและทหารในการก่อสร้างใหม่ก็พิสูจน์แล้วว่าเป็นสิ่งที่อยู่เหนือภาพแห่งความโศกเศร้าหรือโศกเศร้า
“[ศิลปิน] ไม่สามารถสัมผัสถึงแง่มุมทางจิตวิทยาที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับความเจ็บปวด ความยากจน หรืออะไรก็ตามที่ไม่ได้ช่วยเหลือผู้คน” Muhn กล่าว ผู้คนไม่ควร “เห็นงานศิลปะของคุณและรู้สึกหดหู่หรือรู้สึกฝันกลางวันแบบนั้น หรือเห็นว่าพวกเขาสามารถวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลได้ ไม่มีสิ่งนั้นอยู่ในเกาหลีเหนือ”
การแสดงออกอย่างอิสระราวกับแส่งอย่างแวววาว
แต่ไม่ใช่ว่าผลงานทั้งหมดที่จัดแสดงในนิทรรศการล่าสุดจะเต็มไปด้วยการโฆษณาชวนเชื่ออย่างเปิดเผย ผู้ชมที่ชาญฉลาดยังคงพบตัวอย่างการแสดงออกอย่างอิสระที่สัมพันธ์กัน Muhn กล่าว
นอกเหนือจากผลงานทางอุดมการณ์แล้ว เขาอธิบายว่าศิลปินแสดงออกผ่านภาพวาดสัตว์ ทิวทัศน์ธรรมชาติ และครอบครัวหรือคนงานธรรมดาๆ ในกิจวัตรประจำวันของพวกเขา แม้ว่าเป้าหมายโดยรวมของงานคือเพื่อ “แสดงภาพลักษณ์ที่ดีต่อผู้คน [และ] โลกภายนอก”
ภาพจาก: Reddit
นอกเหนือจากโชซอนฮวาแบบดั้งเดิม (ภาพวาดหมึกล้างสีสันสดใสบนกระดาษข้าว) และภาพวาดสีน้ำมันแล้ว ศิลปินได้ทำงานร่วมกับสื่อหลายประเภท เช่น ประติมากรรมไม้และทองสัมฤทธิ์ เครื่องเขินมุก และภาพพิมพ์ลิโนคัท ส่วนของ KCTV เกี่ยวกับนิทรรศการเดือนตุลาคม 2020 จัดแสดงศิลปะกระจกหลายชั้นของโลมาและเสือ ศิลปินคนอื่นๆ พูดคุยถึงสิ่งที่ Muhn กล่าวว่าเป็นวิธีการใหม่ของ “ศิลปะผงอัญมณี” โดยใช้กาวและสีธรรมชาติที่ไม่ซีดจางจากหิน
Muhn ล่าวว่าแม้แต่ภาพวาดหลายสิบชิ้นของคิม อิล ซุง และคิม จอง อิล ที่จัดแสดงในนิทรรศการต่างๆ ก็ได้พัฒนาทักษะของพวกเขาแล้ว ทำให้ “การแสดงภาพได้อย่างมีพลังดีขึ้นกว่าเมื่อประมาณ 9 ปีที่แล้วมาก” ” Muhn เคยเข้าร่วมนิทรรศการระดับชาติในกรุงเปียงยางเพื่อฉลองวันเกิดครบรอบ 100 ปีของคิม อิล ซุง ในปี 2012 (พ.ศ. 2555) ซึ่งเขากล่าวว่ามีขนาดเล็กกว่าการแสดงครั้งล่าสุดมาก
คิมในภาพล่าสุด “มีความสดใสกว่ามาก และปฏิสัมพันธ์ของพวกเขากับผู้คนก็เป็นธรรมชาติมากกว่า” เขากล่าว แต่สื่อกลางของการประดิษฐ์ตัวอักษรคือจุดที่ศิลปินอาจค้นพบเครื่องมือสำหรับฝึกฝนศิลปะเกือบเป็นนามธรรม ตามที่ Muhn กล่าว
ภาพจาก: www.theleader.com.au
เขาชี้ไปที่งานอักษรวิจิตรขนาดใหญ่ที่จัดแสดงในเดือนตุลาคม (ซ้ายสุดในภาพด้านล่าง) เขากล่าวว่าศิลปินสามารถแสดงออกถึง “อิสรภาพภายใน” ของตนได้ แม้ว่าตัวอักษรที่มีศิลปะจะสะกดคำขวัญโฆษณาชวนเชื่อทั่วไปเกี่ยวกับภูเขาแพ็กตูก็ตาม
“จากสายตาชาวเกาหลีใต้ นี่มันไร้สาระ” เขากล่าว โดยอธิบายถึงฝีแปรงที่ไม่สอดคล้องกันและ “บ้า” “ฉันไม่ชอบวิธีที่มันถูกสร้างขึ้น แต่ฉันชอบจิตวิญญาณ อิสรภาพที่พวกเขาได้รับจากสิ่งนี้ มันไร้สาระ แต่เรารู้สึกถึงพลังงานมากมายจากสิ่งนี้” เขาอธิบาย
“นี่คือศิลปะ นี่คือศิลปะที่แท้จริง
ที่มา www.nknews.org