มวยลาวและมวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้แบบเดียวกัน มีการฝึกในประเทศที่แตกต่างกัน: ประเทศลาวและประเทศไทยตามลำดับ “มวย (Muay)” มาจากคำสันสกฤตว่า “มยะ” แปลว่า “มวย (boxing)” และศิลปะการป้องกันตัวแบบคิกบ็อกซิ่ง (kickboxing) แบบไร้อาวุธนี้เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาหลายร้อยปีแล้ว
อาณาจักรเขมรดำรงอยู่ระหว่าง ค.ศ. 802–1431 และครอบคลุมประเทศไทย ลาว และกัมพูชาในปัจจุบัน กองทัพของจักรวรรดินี้ฝึกฝน “Kbach Kun Pradal Cambodia” ซึ่งเป็นรูปแบบการต่อสู้ที่ปราศจากอาวุธซึ่งรวมถึงหมัด เตะ ศอก และเข่า นอกจากนี้ยังเน้นการกอดซึ่งนักสู้จะจับกันและเปิดการโจมตีระยะสั้น: การโจมตีด้วยศอกและเข่า
ฉากการต่อสู้ของนักสู้ถูกแกะสลักไว้ในฉากกำแพงหินที่สร้างขึ้นในสมัยอาณาจักรขอม เดิมทีการต่อสู้เกิดขึ้นในหลุมที่ขุดลงไปในดินและมีกฎจำกัด มือของนักสู้จะถูกพันด้วยเชือก และในบางครั้ง เปลือกหอยจะพันรอบข้อนิ้วเพื่อสร้างความเสียหายมากยิ่งขึ้น
ภาพจาก: mgronline.com
เมื่ออาณาจักรขอมล่มสลาย ในที่สุด วัฒนธรรมการต่อสู้ก็ถูกละทิ้งและคงอยู่ในประเทศไทย ลาว และกัมพูชา
เมื่อฝรั่งเศสเข้ามายึดครองพื้นที่ พวกเขามองว่ารูปแบบการต่อสู้นั้นรุนแรงและโหดเหี้ยม ในความพยายามที่จะ ‘ศิวิไลซ์‘ สไตล์ พวกเขาแนะนำกฎรวมทั้งการจับเวลา เวทีชกมวย และนวมบุนวมเพื่อลดการบาดเจ็บ
ปัจจุบันมวยไทยมีชื่อเสียงไปทั่วโลกถึงขนาดคิดว่ารูปแบบการต่อสู้แบบเดียวกันนี้ได้รับการฝึกฝนในภูมิภาคใกล้เคียง นี่คือเหตุผลหลายประการไม่น้อยเพราะประเทศไทยมีประชากรมากที่สุดแห่งหนึ่งในพื้นที่ นอกจากนี้ยังมีหนึ่งในประเทศที่มีการพัฒนาเศรษฐกิจมากที่สุดด้วยมาตรฐานการครองชีพที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
ภาพจาก: classpass.com
ส่งผลให้ชาวตะวันตกเริ่มเดินทางมาประเทศไทยเพื่อเรียนรู้และพัฒนาทักษะการต่อสู้ สิ่งนี้ทำให้ชื่อ “มวยไทย” เป็นที่นิยมเพื่ออธิบายรูปแบบการต่อสู้นี้โดยเฉพาะแม้ว่าจะไม่ได้จำกัดเฉพาะประเทศไทยเท่านั้น
หลักการตั้งชื่อนี้ไม่น่าจะเปลี่ยนแปลงในอนาคตอันใกล้นี้ ประเทศไทยครอบครองกีฬา:
เงินรางวัลของการต่อสู้และระดับทักษะสูงกว่ามากในประเทศไทยเมื่อเทียบกับลาว
นักมวยมืออาชีพที่ลงทะเบียนในลาวมีเพียงไม่กี่รายเท่านั้น
การต่อสู้แบบมืออาชีพจะจัดขึ้นในเวียงจันทน์ (เมืองหลวงของประเทศลาว) เดือนละสองครั้งเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ มวยลาวจึงไม่น่าถูกนำมาใช้อธิบายรูปแบบการต่อสู้นอกประเทศลาวในเร็วๆ นี้
ภาพจาก:facebook.com/muaylaoacademy
สถานการณ์กำลังค่อยๆ ดีขึ้นในลาว เงินรางวัลค่อยๆ เพิ่มขึ้น สปอนเซอร์รวมถึงเบียร์สิงห์เริ่มสนับสนุนการต่อสู้ และทีวีท้องถิ่นก็เริ่มรายงานข่าวการต่อสู้ มวยลายลาวยังได้รับการฝึกฝนห่างไกลจากเมืองหลวงมากกว่าที่จะมุ่งเน้นไปที่ภูมิภาคเล็กๆ แค่นี้ก็เพิ่มจำนวนนักสู้ที่ออกมาจากลาวได้แล้ว
นักมวยลายลาวหลายคนยังเดินทางข้ามพรมแดนมายังประเทศไทยเพื่อฝึกฝนและแข่งขัน ล่อลวงด้วยโอกาสที่จะชนะกระเป๋ามวยที่สูงกว่ามากเมื่อเทียบกับประเทศบ้านเกิดของพวกเขา เมื่อพวกเขากลับมา พวกเขานำความรู้และทักษะที่ได้รับกลับไปลาวเพื่อ ยกระดับการต่อสู้โดยรวมในประเทศ
ที่มา dojomart.com