แม้ว่าประวัติศาสตร์จะได้เห็นความรุ่งเรืองและการล่มสลายของราชวงศ์ลาวที่ขึ้นครองราชย์ที่หลวงพระบาง แต่ก็มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในบริเวณขอบทางเหนือที่สูงขึ้นของอาณาจักรเดิม ทศวรรษแห่งสงครามและการละเลยได้ทำหน้าที่ของตนในการปกป้องภูมิภาคอันโดดเดี่ยวของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นี้จากการพัฒนา และได้อนุรักษ์วิถีชีวิตที่แทบจะสูญหายไปในประเทศเพื่อนบ้านโดยไม่รู้ตัว แม้ว่าหุบเขาอันอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำโขงตอนบนและแม่น้ำสาขาของแม่น้ำโขงจะเป็นอาณาเขตของที่ราบลุ่มพุทธศาสนาอย่างลาวมานานหลายศตวรรษ แต่เนินเขาและภูเขาทางตอนเหนือยังคงเป็นพื้นที่อนุรักษ์ชนเผ่าที่นับถือผีซึ่งกระจัดกระจายอยู่ รวมถึงชาวม้ง เมี่ยน และอาข่า นักมานุษยวิทยาซึ่งรวบรวมหลักฐานส่วนใหญ่จากประเพณีปากเปล่า คาดเดาว่าชนเผ่าเหล่านี้บางส่วน เช่น ขมุ อยู่ที่นี่ ก่อนที่ชาวลาวที่ราบลุ่มจะอพยพเข้ามายังที่เกิดเหตุ อื่นๆ เช่น อาข่า เป็นผู้มาใหม่ ชาวเขาหาเลี้ยงชีพด้วยความอุตสาหะถากถางและเพาะปลูกตามพื้นที่ลาดชัน พร้อมทั้งแลกกับที่ราบลุ่มลาวเพื่อแลกทุกสิ่งที่ตนไม่สามารถเก็บเกี่ยว ล่าสัตว์ หรือประดิษฐ์ด้วยมือของตนเองได้ เป็นโอกาสส่วนใหญ่ที่จะได้สัมผัสวัฒนธรรมที่เก่าแก่ซึ่งดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มาเยือนภูมิภาคนี้โดยตรง
ทางเหนือสุดยังคงมีบรรยากาศที่เย็นสบาย และแขวงพงสาลี เป็นเขตภูเขาอันห่างไกล เมืองเอกของแขวงให้ความรู้สึกราวกับว่าไม่ได้เปลี่ยนแปลงมานานหลายทศวรรษ การคมนาคมที่ได้รับการปรับปรุงหมายความว่าตอนนี้การสำรวจภูมิภาคนี้ง่ายกว่าที่เคย แม้ว่าคุณจะยังคงคาดหวังการเดินทางที่ยาวนานบนถนนที่มีลมแรงไม่สิ้นสุด ฉากเดินป่าในพงสาลีค่อนข้างใหม่ จึงเป็นโอกาสอันดีที่จะได้เยี่ยมชมชาวเขาที่ยังคงรักษาวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมเอาไว้ หลายๆ คนเดินทางมาทางเหนือไกลขนาดนี้เพื่อล่องเรือที่น่าทึ่งไปตามแม่น้ำอู ซึ่งสามารถพาคุณไปทางใต้จนถึงหลวงพระบาง และเปิดโอกาสให้คุณได้เยี่ยมชมเมืองงอยที่ไม่สามารถเข้าถึงได้ ซึ่งเป็นที่โปรดปรานของนักท่องเที่ยวในภูมิภาคที่ต้องการมายาวนาน เตะกลับสักสองสามวัน หนึ่งชั่วโมงทางใต้ของเมืองงอย หนองเขียวตั้งอยู่ริมแม่น้ำ ท่ามกลางทิวทัศน์อันตระการตาที่สุดของภูมิภาค โดยมีภูเขาหินปูนอยู่รอบๆ และโอกาสที่ดีเยี่ยมสำหรับการสำรวจ
เมื่อมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกจากที่นี่ จะได้พบกับแขวงอุดมไซ ซึ่งเป็นแขวงที่ไม่มีอะไรแนะนำมากนัก นอกจากเป็นศูนย์กลางการคมนาคมที่สำคัญ จากที่นี่สามารถเชื่อมต่อกับสถานที่อื่นๆ ส่วนใหญ่ในภาคเหนือของลาวและนครหลวงเวียงจันทน์ได้ เมืองทางตอนเหนือที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือศูนย์กลางการท่องเที่ยวของแขวงหลวงน้ำทา เป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับการพักผ่อนสักสองสามวัน หากต้องการความสะดวกสบายเหมือนอยู่บ้าน เมืองสิงห์มีบรรยากาศผ่อนคลายมากขึ้น เข้าถึงได้ด้วยการเดินทางบนถนนที่น่าทึ่งผ่าน พื้นที่คุ้มครองแห่งชาติน้ำฮา ซึ่งเป็นพื้นที่คุ้มครองที่เก่าแก่และสวยงามของประเทศ ทั้งสองเมืองกลายเป็นฐานที่ได้รับความนิยมสำหรับการเดินป่า เนื่องจากมีที่พักที่สะดวกสบายและเดินทางไปยังหมู่บ้านอาข่า เมี่ยน และไทดำที่อยู่ใกล้เคียงได้อย่างง่ายดาย
ภาพจาก: Expedia
นักท่องเที่ยวจำนวนมากมองเห็นภูมิภาคนี้ค่อนข้างน้อย โดยเดินทางจากชายแดนไทยลงไปยังหลวงพระบางผ่านแม่น้ำโขง บางทีอาจขึ้นไปยังแขวงหลวงน้ำทาก่อนเดินป่าสักสองสามวัน และจากนั้นอาจเดินทางขึ้นไปยังหนองเขียวและเมืองงอยจากหลวงพระบาง พื้นที่นี้สมควรได้รับการสำรวจเพิ่มเติม และสามารถครอบคลุมเป็นวงกว้างที่ครอบคลุมทั้งแม่น้ำและถนนได้อย่างง่ายดาย เริ่มต้นด้วยการเดินทางที่ยอดเยี่ยมขึ้นน้ำอูจากหลวงพระบางไปยังแขวงพงสาลี (ผ่านหนองเขียว เมือง งอยและเมืองเก่า) จากนั้นจึงแวะลงอุดมไซเพื่อไปถึงหลวงน้ำทาและเมืองสิงห์ก่อนมุ่งหน้าสู่ห้วยทรายเพื่อขึ้นเรือช้ากลับหลวงพระบาง
แขวงอุดมไซ (Oudomxai)
การเดินทางในภาคเหนือเป็นเวลานานๆ จะต้องแวะพักที่แขวงอุดมไซ ที่ค่อนข้างไร้เสน่ห์ ซึ่งตั้งอยู่ที่ทางแยกของเส้นทางหมายเลข 1 และ 4 อย่างไรก็ตาม ด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกที่ดี ที่พักดีๆ ไม่กี่แห่ง และการเชื่อมต่อระบบขนส่งที่ดีเยี่ยม เหมาะแก่เป็นสถานที่ที่จะพักค้างคืน
มุ่งหน้าขึ้นเขาพูไซ ซึ่งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของใจกลางเมืองเพื่อชมทิวทัศน์อันงดงามของเมือง บนเนินเขามีเจดีย์สีขาวและมียอดแหลมสีทอง สำนักงานการท่องเที่ยวจัดให้มีทัวร์และเดินป่าที่น่าสนใจมากมายในพื้นที่ รวมถึงทัวร์เดินชมเมือง เยี่ยมชมเมืองลาที่สวยงามหนึ่งวัน แวะที่บ่อน้ำพุร้อนตลอดทาง และเดินป่าสามวันไปยังหมู่บ้านขมุ
ภาพจาก: explore laos
แขวงหลวงน้ำทา (Luang Namtha)
หลวงน้ำทาเป็นแขวงที่มีนักท่องเที่ยวมากที่สุดในภาคเหนือ แม้จะยังคงมีเสน่ห์แบบท้องถิ่นอันเงียบสงบ ล้อมรอบด้วยเนินเขาที่ปกคลุมไปด้วยป่าไม้ที่ยังคงความเขียวขจีแม้ว่าพื้นที่ส่วนที่เหลือในชนบทจะเป็นสีน้ำตาลครึ้มในฤดูร้อน เมืองนี้เป็นฐานที่ได้รับความนิยมในการเข้าถึง Nam Ha NBCA ที่สวยงาม โดยมีกิจกรรมมากมายให้เลือก ตั้งแต่การล่องแพและพายเรือคายัคบนน้ำทา ไปจนถึงการสำรวจพื้นที่โดยรอบด้วยจักรยาน และเดินป่าไปยังหมู่บ้านชาวเขา บริการนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในเมืองใหม่ ห่างจากเมืองเก่าไปทางเหนือ 6 กม. การสำรวจอย่างหลังช่วยให้ทราบว่าหลวงน้ำทาเป็นอย่างไรก่อนการกำเนิดของการท่องเที่ยว เป็นสถานที่ที่ดีเยี่ยมในการเช่าจักรยานหรือมอเตอร์ไซค์ เพียงนั่งรถไปเพียงไม่กี่กิโลเมตรก็จะพาคุณไปยังหมู่บ้านเล็กๆ บนถนนที่เต็มไปด้วยฝุ่นแบบดั้งเดิม ซึ่งรายล้อมไปด้วยนาข้าวและควายแทะเล็มหญ้า
ในตัวเมือง สถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นทางการแห่งเดียวคือพิพิธภัณฑ์ประจำแขวงหลวงน้ำทา ซึ่งปัจจุบันตั้งอยู่ในศูนย์มิตรภาพลาว-เวียดนาม ซึ่งจะได้พบกับการจัดแสดงเครื่องแต่งกายและสิ่งประดิษฐ์ของชาวเขาแบบดั้งเดิม ซึ่งเป็นแบบจำลองที่แสดงถึงการต่อสู้ที่เกิดขึ้นในพื้นที่ ในช่วงสงครามกลางเมืองและอาวุธยุทโธปกรณ์ที่เป็นสนิม
พื้นที่คุ้มครองแห่งชาติน้ำฮา (Nam Ha NBCA)
ภาพจาก: Green Discovery Laos
พื้นที่คุ้มครองแห่งชาติน้ำฮา ก่อตั้งขึ้นในปี 1993 เป็นหนึ่งในพื้นที่อนุรักษ์ที่สะดวกและเข้าถึงได้ง่ายที่สุดของลาว อุทยานแห่งนี้ครอบคลุมพื้นที่ 1,470 ตารางกิโลเมตรติดกับเขตอนุรักษ์เชียงหยงในมณฑลยูนนาน ประเทศจีน ทอดยาวคร่อมแนวภูเขาสูงสองลูกและมียอดเขาสองลูกที่ยาวเกิน 2,000 เมตร NBCA เป็นที่อยู่อาศัยทางชีวภาพที่สำคัญสำหรับสัตว์ป่าหลายชนิด รวมถึงสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ 37 สายพันธุ์ และนก 288 สายพันธุ์ อย่างไรก็ตาม ไม่น่าเป็นไปได้ที่คุณจะเห็นสัตว์ป่ามากมายระหว่างเดินป่าเข้าไปในสวนสาธารณะ แม้ว่าป่าจะเต็มไปด้วยเสียงนกร้องก็ตาม แม่น้ำที่รู้จักกันดีที่สุดในอุทยานคือแม่น้ำฮาและแม่น้ำทา ซึ่งทั้งสองแม่น้ำได้รับการพัฒนาสำหรับการพายเรือคายัคและล่องแพ
เมืองสิงห์
ซึ่งอยู่ห่างจากหลวงน้ำทาไปทางตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 60 กม. สถานที่ท่องเที่ยวขนาดเล็ก เมืองนี้เป็นทางเลือกที่ดีสำหรับหลวงน้ำทา โดยยังคงรักษาความรู้สึกแบบท้องถิ่นเอาไว้ และด้วยตลาดที่ดึงดูดผู้คนจากชนเผ่าท้องถิ่น จะพบกับผู้หญิงจำนวนมากในชุดแบบดั้งเดิม สถานที่แห่งนี้ยังคงเป็นจุดหมายปลายทางการเดินป่าชั้นนำในลาวตอนเหนือ
ภาพจาก: Trip.com
สถานที่ท่องเที่ยวหลักในเมืองสิงห์คือตลาดเช้าขนาดใหญ่ ซึ่งตั้งอยู่ตรงข้ามสถานีขนส่งทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมือง คุณมักจะพบผู้หญิงขายกองแตงโมสีเขียวสดใสที่เรียงรายอยู่รอบๆ ประตู นอกเหนือจากนั้นยังมีตลาดอาหารในร่ม ซึ่งเป็นจุดที่ดีในการเลือกซื้อของว่าง เช่น กล้วยทอดที่ละลายในปาก สตรีชนเผ่าบางส่วนขายสิ่งทอที่ปลายสุดของตลาดอาหาร แม้จะคาดหวังว่าจะขายยากก็ตาม แม้ว่าคุณจะแค่มองหาก็ตาม หากคุณต้องการถ่ายรูปผู้ขาย คุณควรซื้อของก่อนและขออนุญาตก่อน ตลาดเปิดเร็วมากหลังพระอาทิตย์ขึ้นพอดี และถึงแม้สินค้าจะลดราคาตลอดทั้งวัน แต่ทางที่ดีควรไปถึงก่อน 10.00 น. เพื่อที่จะได้ชมสิ่งที่ดีที่สุด พ่อค้าแม่ค้าที่สวมชุดชาวเขาเดินเตร่อยู่ตามถนนสายหลัก พวกเขาไม่หยาบคายแต่พวกเขาก็ขัดขืนอย่างยิ่ง ฝึกภาษาลาวกับพวกเขาจนเบื่อและจากไป
เมืองสิงห์ตั้งอยู่สามเหลี่ยมทองคำ และมีความเชื่อมโยงกับฝิ่นมาอย่างยาวนาน ในช่วงปลายยุคอาณานิคมฝรั่งเศส เมืองสิงห์กลายเป็นจุดรวบรวมและเป็นช่องทางสำคัญสำหรับการผูกขาดฝิ่นของรัฐบาลอาณานิคมฝรั่งเศส ในยุคหลังอาณานิคมและก่อนการยึดครองของคอมมิวนิสต์ ปริมาณฝิ่นในท้องถิ่นหาทางไปยังโรงกลั่นที่อยู่ภายใต้การควบคุมของ RLA ใกล้ห้วยทราย ในช่วงทศวรรษที่ 1990 มีการเร่งรีบของนักท่องเที่ยวไปยังเมืองสิงห์ ซึ่งเห็นโรงฝิ่นปรากฏขึ้นอีกครั้งในช่วงสั้นๆ แต่เมืองนี้ แม้ว่าจะมีการตั้งค่าที่ดีขึ้นสำหรับนักท่องเที่ยวมากขึ้น แต่ก็เป็นทางเลือกที่เงียบสงบกว่าหลวงน้ำทา และยังคงรักษาความเป็นท้องถิ่นไว้มากที่สุด
เมืองห้วยทราย
ห้วยทรายซึ่งคั่นระหว่างแม่น้ำโขงและเทือกเขาหลายแห่ง เป็นสถานที่สำหรับนักท่องเที่ยวจำนวนมากที่พวกเขาได้รู้จักประเทศลาวเป็นครั้งแรก ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำจากประเทศไทย เป็นทางแยกที่สำคัญมายาวนานสำหรับพ่อค้าชาวจีนจากมณฑลยูนนาน ซึ่งขับคาราวานบรรทุกม้า ผ้าไหม และฝิ่นจะแล่นผ่านห้วยทรายไปทางทิศใต้สู่เชียงใหม่ และเดินทางกลับขึ้นเหนือพร้อมกับสัมภาระมากมาย ทอง เงิน และงาช้าง ทุกวันนี้ สินค้าจีนยังคงมีหลักฐานอยู่มาก แต่สินค้าผ้าไหมและฝิ่นที่แปลกใหม่ได้ถูกแทนที่ด้วยเครื่องมือช่างราคาถูกและเครื่องพลาสติกเปราะที่ลอยไปตามแม่น้ำโขงด้วยเรือบรรทุก
สถานที่ท่องเที่ยวแห่งเดียวของห้วยทรายคือวัดจอมเขามะนิลาตซึ่งตั้งอยู่บนยอดเขาและเข้าถึงได้โดยใช้บันไดฝั่งตรงข้ามถนนจากท่าเรือข้ามฟาก อาคารจำลองสมัยใหม่ที่ฉูดฉาดนั้น อาคารสูงสไตล์ฉานที่อยู่ติดกัน ซึ่งเดิมเคยเป็นอาคารจำลองแต่ปัจจุบันถูกใช้เป็นห้องเรียนสำหรับพระภิกษุสามเณรนั้น สร้างขึ้นจากไม้สักที่ผุกร่อนอย่างสวยงาม
เมืองห้วยทราย แขวงบ่อแก้ว ภาพจาก: ทัวร์ ลาว
เมืองปากแบ่ง
เมืองปากแบ่งเป็นสถานที่ที่น่าสนใจมาก เมืองนี้ทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการค้าที่สำคัญ สินค้าจากประเทศไทยผ่านทางแม่น้ำจากห้วยทรายแล้วเดินขึ้นไปด้านในจากที่นี่ การท่องเที่ยวยังเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับเมืองนี้ด้วย โดยเรือที่แล่นช้าๆ เพียงอย่างเดียวก็สามารถรองรับแบ็คแพ็คเกอร์ผู้หิวโหยหลายร้อยคนต่อวัน
เมืองนี้อยู่เหนือยอดเขาและทอดยาวไปตามถนนสายหลักเลียบแม่น้ำโขงเป็นระยะทางประมาณหนึ่งกิโลเมตรก่อนจะเลี้ยวขึ้นเหนือสู่เมืองเบงและอุดมไซ เมืองนี้คุ้มค่าแก่การเดินเล่นและมีวัดที่สวยงามสองแห่งที่มองเห็นแม่น้ำโขง เมืองเก่าไม่มีที่พักหรือร้านอาหาร แม้ว่าคุณจะพบร้านก๋วยเตี๋ยวและแผงขายไส้กรอกและข้าวเหนียว
เมืองลอง
เมืองลองเป็นเมืองของชาวไทลื้อที่กำลังเจริญรุ่งเรือง ล้อมรอบด้วยหมู่บ้านอาข่าและม้ง หากคุณกำลังมองหาการเดินป่าที่ดีในพื้นที่ธรรมชาติและไม่สนใจอาหารและสิ่งอำนวยความสะดวกขั้นพื้นฐาน ที่นี่คือที่สำหรับคุณ
ชนเผ่าจะลงมาจากเนินเขาเพื่อมาค้าขายที่ตลาดชั่วคราว มีพริกไทย และน้ำเต้า ไม้เรซินซึ่งใช้ในประเทศตะวันออกกลางในการผลิตน้ำหอมและธูป ถูกเก็บไว้ที่นี่ก่อนที่จะส่งออกไป นอกจากนี้ยังมีเจดีย์ Tai Leu ขนาดเล็กที่มีลักษณะคล้ายกับที่พบในเขตสิบสองปันนาของจีน ซึ่งอยู่ห่างจากถนนสายหลักของเมืองลองเพียงไม่กี่เมตร หากคุณมองดูแผ่นคอนกรีตที่สร้างขึ้นในเจดีย์อย่างใกล้ชิด คุณจะเห็นตัวอย่างอักษรไทลื้อ ซึ่งแตกต่างจากตัวเขียนภาษาลาวอย่างมาก
เมืองปากแบ่ง ภาพจาก: FB page เป็นเรื่อง เป็นลาว
เมืองลองตั้งอยู่ในหุบเขาแคบๆ ที่ราบลุ่ม โดยมีแม่น้ำน้ำม้าไหลลงมาตามหุบเขาเข้าสู่แม่น้ำโขงที่เชียงกก แม่น้ำแควสองแห่งตัดกันน้ำม้าตรงทางแยกเมืองลอง โดยแม่น้ำดอกหลงไหลลงมาจากทางเหนือ ในขณะที่แม่น้ำน้ำหลวงที่ใหญ่กว่าไหลเข้ามาจากส่วนลึกในภูเขาไปทางทิศใต้ หุบเขาแม่น้ำทั้งสองซึ่งมีชนเผ่าชาติพันธุ์อาศัยอยู่หนาแน่นรวมกันเป็นทางเดินไปสู่ภูเขาทางเหนือและใต้ของเมืองลอง
เมืองเซียงกก
เซียงกก เมืองชายแดนอันวุ่นวายบนแม่น้ำโขงอันห่างไกล เป็นเมืองริมแม่น้ำแห่งสุดท้ายก่อนประเทศจีน ทิวทัศน์แม่น้ำโขงตอนบนที่นี่น่าอัศจรรย์ แม่น้ำแคบ รวดเร็ว และเต็มไปด้วยเกาะหินขรุขระ และความห่างไกลของภูมิภาคทำให้ที่นี่ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นป่าอย่างแท้จริง เชียงก๊กอยู่ติดกับชายแดนเมียนมาร์ แม้ว่าทางข้ามจะไม่เปิดให้ชาวต่างชาติเข้าชมก็ตาม เมืองนี้มีเสน่ห์ที่หลุดลอยไม่น้อยเพราะมีนักท่องเที่ยวเพียงไม่กี่คนที่เดินทางมาที่นี่
ที่มา www.roughguides.com