ความสัมพันธ์ระหว่างศิลปะและการเมืองมีหลายแง่มุม ศิลปะสามารถนำไปสู่วาทกรรมทางการเมืองโดยสนับสนุนมุมมองทางการเมืองและอุดมการณ์ในปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม บ่อยครั้งที่ศิลปะเป็นรูปแบบที่ก่อกวน ซึ่งทำหน้าที่เป็นเครื่องมือในการเปลี่ยนแปลงความเป็นจริงทางการเมืองและสังคมที่มีอยู่ ศิลปะสามารถกล่าวถึงประเด็นทางการเมืองบางอย่างหรือตีความโครงสร้างทางสังคมที่แตกต่างกันได้ (เช่น สามารถเปิดเผยความสมดุลทางอำนาจที่แตกต่างกันในสังคม นำเสนอความเข้าใจทางเลือกของเหตุการณ์บางอย่าง เป็นต้น)
ศิลปินสามารถเป็นนักเคลื่อนไหวในฐานะส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวทางการเมืองหรือองค์กร แต่หลายครั้งพวกเขาทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองเพียงลำพังโดยไม่ได้เข้าร่วมกับกองกำลังทางการเมืองที่มีอยู่ก่อน ในบล็อกโพสต์นี้ เราจะพิจารณาถึงศิลปะและการเมืองในเชิงวิพากษ์และปลดปล่อยที่สามารถมีได้ในสังคม เช่นเดียวกับศิลปะแบบมีส่วนร่วมและศิลปะการโฆษณาชวนเชื่อ
ทำให้เห็นในสิ่งที่มองไม่เห็น
วาดโดยศิลปินชื่อดัง Banksy ภาพจาก: icasc.ca
ศิลปะมักถูกใช้เพื่อดึงความตระหนักในประเด็นทางการเมืองที่อยู่ภายใต้การนำเสนอ ตัวอย่างเช่น ศิลปินข้างถนน Banksy มีชื่อเสียงจากผลงานศิลปะที่เกี่ยวข้องกับประเด็นทางการเมือง ซึ่งเกี่ยวข้องกับหัวข้อต่างๆ รวมถึงสงคราม การอพยพย้ายถิ่นฐาน ฯลฯ การเคลื่อนไหวของเขาถึงจุดสูงสุดในปี 2558 อันดับแรก เขาไปฉนวนกาซาที่ซึ่งเขาสร้างภาพจิตรกรรมฝาผนังหลายภาพ เพื่อ สร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับความขัดแย้งระหว่างอิสราเอลกับปาเลสไตน์ที่มีมายาวนานหลายทศวรรษ ตามด้วยชุดงานศิลปะในบริเวณใกล้เคียงกับเมืองกาเลส์ในฝรั่งเศสที่แสดงถึงวิกฤตผู้อพยพที่กำลังดำเนินอยู่ งานศิลปะเหล่านี้สะท้อนให้เห็นสังคมและให้มุมมองที่แตกต่างเกี่ยวกับประเด็นทางการเมืองบางอย่าง เป็นศิลปะที่ถามคำถามเกี่ยวกับโลกรอบตัวเรา มากกว่าการให้คำตอบ
กิจกรรมศิลปะ
แต่บทบาทของศิลปะในโลกปัจจุบันไม่ได้จบลงเพียงแค่การเน้นความอยุติธรรมที่เกิดขึ้นรอบตัวเราเท่านั้น ศิลปะสามารถสนับสนุนและแม้แต่สร้างทางเลือกทางการเมืองบางอย่างให้กับสภาพที่เป็นอยู่ ยกตัวอย่างศิลปะเพื่อสิ่งแวดล้อม ศิลปินด้านสิ่งแวดล้อมสนับสนุนเป้าหมายของการเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อมอย่างมาก ไม่ว่าจะด้วยการสร้างงานศิลปะจากวัสดุรีไซเคิลและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม หรือสนับสนุนการลดการเดินทางด้วยเครื่องบิน การบริโภคเนื้อสัตว์ การคัดแยกขยะ การใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ ฯลฯ พวกเขาแสวงหาวิธีการใหม่ๆ ในการสร้างงานศิลปะที่เตือนผู้คนเกี่ยวกับ อันตรายจากวิกฤตการณ์สิ่งแวดล้อม แต่ยังเสนอแนวทางแก้ไขเพื่อบรรเทาและเอาชนะปัญหาสิ่งแวดล้อม
ภาพ Street Art ในปาเลสไตน์ ภาพจาก: www.amideastedabroad.org
เสริมสร้างความเข้มแข็งให้ชุมชนด้วยศิลปะแบบมีส่วนร่วม
ศิลปะสามารถใช้เพื่อจัดระเบียบผู้คนรอบๆ เป้าหมายหนึ่งๆ ศิลปะสามารถสร้างแรงบันดาลใจและเสริมพลังให้ผู้คนกลายเป็นผู้สร้างการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมของพวกเขา แนวปฏิบัติที่มีส่วนร่วมทางสังคมเหล่านี้มักเป็นแบบมีส่วนร่วม รวบรวมผู้คนจากพื้นที่หนึ่งๆ เพื่อร่วมกันทำให้ย่านของพวกเขาน่าอยู่ขึ้น โครงการที่มีส่วนร่วมโครงการหนึ่งที่เรียกว่า Granby Four Streets รวบรวมกลุ่มสถาปนิกและคนในท้องถิ่นที่ทำงานร่วมกันเพื่อปรับปรุงบ้าน 10 หลังและร้านค้าว่างเปล่าจำนวนมาก โครงการที่พลิกโฉมชุมชนท้องถิ่นมีเป้าหมายสำคัญอีกประการหนึ่ง นั่นคือการเพิ่มการจ้างงานในพื้นที่ยากจน โดยจัดหางานสร้างและฝึกอบรมให้กับผู้คน กลุ่มศิลปะชื่อ Assemble ได้รับรางวัล Turner Prize ในปี 2015 สำหรับโครงการศิลปะแบบมีส่วนร่วมที่ช่วยให้ชุมชนควบคุมพื้นที่ใช้สอยของตนเองได้
การเก็บรักษาความทรงจำ
ทุกสิ่งที่เราทำในวันนี้จะกลายเป็นประวัติศาสตร์ในที่สุด และศิลปะสามารถใช้เป็นวิธีการรักษาเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ ถ่ายภาพบุคคลในคอลเลคชันภาพบุคคลในหอศิลป์ภาพเหมือนแห่งชาติสมิธโซเนียน ทุกๆ ปี คณะกรรมาธิการสถาบันสมิธโซเนียนจะวาดภาพเหมือนของประธานาธิบดีสหรัฐฯ และสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง ซึ่งเก็บไว้ในคอลเลกชั่นของแกลเลอรีอย่างถาวร นอกจากจะเป็นผลงานศิลปะที่งดงามในตัวเองแล้ว ภาพบุคคลเหล่านี้ยังทำหน้าที่เป็นบันทึกประวัติศาสตร์ของอเมริกาอีกด้วย
การเปิดตัวภาพเหมือนของบารัคและมิเชล โอบามาในปี 2018 มีความสำคัญเป็นพิเศษ เนื่องจากเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่ทั้งผู้ดูแลและศิลปิน (เคฮินเด ไวลีย์และเอมี เชอราลด์) เป็นชาวแอฟริกันอเมริกัน ภาพบุคคลเหล่านี้มีชีวิตชีวาและแวววาวเป็นเครื่องยืนยันที่ทรงพลังถึงวิถีทางอันยาวไกลที่ชาวแอฟริกัน-อเมริกันต้องฝ่าฟันเพื่อรวมเข้ากับสถาบันทางการเมืองของประเทศ
ภาพอดีตประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา บารัค โอบามา และภริยา ภาพจาก: www.nytimes.com
ศิลปะในฐานะการโฆษณาชวนเชื่อทางการเมือง
แน่นอนว่าไม่ใช่ศิลปะกับการเมืองทั้งหมดที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้นและเปลี่ยนแปลงสภาพที่เป็นอยู่ มีงานศิลปะบางชิ้นที่สร้างขึ้นโดยเจตนาเพื่อรองรับโครงสร้างอำนาจในสังคมปัจจุบัน บางครั้งศิลปินได้รับมอบหมายให้สร้างผลงานที่สนับสนุนหลักคำสอนทางการเมืองบางอย่าง ศิลปะที่มีข้อหาทางการเมืองประเภทนี้มักเรียกว่าการโฆษณาชวนเชื่อ มันถูกใช้เพื่อบิดเบือนความเป็นจริงผ่านการเผยแพร่ความคิดที่สนับสนุนสาเหตุหนึ่งและ/หรือสร้างความเสียหายให้กับสาเหตุตรงข้าม
ศิลปะการโฆษณาชวนเชื่อสามารถมีได้หลายรูปแบบ เช่น ภาพวาด ประติมากรรม ศิลปะสาธารณะ ฯลฯ โปสเตอร์ทางการเมืองที่สร้างขึ้นในช่วงสงครามเย็นมักถูกพิจารณาว่าเป็นรูปแบบการโฆษณาชวนเชื่อที่บริสุทธิ์ที่สุดในทัศนศิลป์ แม้ว่าโดยปกติจะเชื่อมโยงกับระบอบเผด็จการต่างๆ แต่ก็ยุติธรรมที่จะกล่าวว่าทุกช่วงเวลามีศิลปะการโฆษณาชวนเชื่อ
ที่มา different-level.com