สำหรับหลายๆ คน การค้นพบความงดงามของวัฒนธรรมของประเทศสามารถเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับความฝันตลอดชีวิตเกี่ยวกับการเดินทางไปที่นั่น ก่อนเดือนธันวาคม 2014 เมื่อประธานาธิบดีบารัค โอบามาประกาศว่าในที่สุดเขาจะฟื้นฟูความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างสหรัฐฯ กับคิวบาอย่างสมบูรณ์ ชาวอเมริกันส่วนใหญ่ทำได้เพียงจินตนาการเกี่ยวกับการเดินทางไปคิวบาเท่านั้น
แต่ด้วยดนตรีของ Buena Vista Social Club ศิลปะของ Wilfredo Lam และรูปแบบการเต้น เช่น cha-cha และ mambo เราจึงสามารถเข้าใจถึงคุณลักษณะของวัฒนธรรมคิวบาได้นานก่อนที่เราจะก้าวเท้าเข้าสู่วัฒนธรรมดังกล่าวอย่างถูกกฎหมาย ชายฝั่ง
ขณะนี้ข้อจำกัดในการเดินทางไปคิวบากำลังลดลง เป็นเวลาที่ดีที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับวัฒนธรรมของประเทศเพื่อเป็นแนวทางในการยกระดับประสบการณ์ของเราเมื่อเราไปเยือน
ภาพจาก: Cuban Art News
ศิลปะของคิวบา
ศิลปะของคิวบามีความหลากหลายอย่างมาก สะท้อนถึงวัฒนธรรมที่ผสมผสานกันอย่างลงตัวของเกาะ อิทธิพลของแอฟริกา ยุโรป อเมริกาเหนือ และใต้ผสมผสานเข้าด้วยกันในช่วงศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 ก่อนที่การคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจจะตัดการติดต่อกับโลกภายนอกส่วนใหญ่
นักสร้างสรรค์นวัตกรรมที่มีอิทธิพลของประเทศ ได้แก่ Amelia Peláez นักจิตรกรรมฝาผนังแนวหน้า; จิตรกร วิลเฟรโด แลม ซึ่งศึกษาภายใต้อาจารย์ของ ซัลวาดอร์ ดาลี และเชี่ยวชาญด้านภาพลูกผสมสไตล์เหนือจริง ช่างภาพ Alberto Korda ซึ่งเป็นที่รู้จักเป็นอย่างดีจากภาพถ่ายของ Che Guevera ในช่วงแรก ๆ ของการปฏิวัติคิวบา; และ Corso de Palenzuela ซึ่งมีภาพวาดชาวบ้านแสดงไอคอนเช่น Che, Celia Cruz และ Ruben Gonzalez ในภูมิประเทศที่มีชีวิตชีวาของคิวบา
หลังการปฏิวัติในปี พ.ศ. 2502 ศิลปะของคิวบาก็แตกแยกไปบ้าง ศิลปินบางคนเลือกที่จะออกจากเกาะและแสวงหาอาชีพการงานที่ถูกเนรเทศ โดยใช้ประโยชน์จากการเคลื่อนไหวทางสังคมการเมืองของสหรัฐอเมริกาและยุโรป คนอื่นๆ ยังคงอยู่ในประเทศนี้ ซึ่งงานศิลปะได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาล และทนต่อการเซ็นเซอร์ที่มาพร้อมกับดินแดนที่ “รัฐสนับสนุน” โดยธรรมชาติ
ภาพจาก: The New York Times
ฉากศิลปะที่เฟื่องฟูของคิวบาในปัจจุบันสะท้อนถึงสไตล์และอิทธิพลมากมาย ตั้งแต่ Museo Nacional de Bellas Artes ของฮาวานา และ National School of Art อันทรงเกียรติ ไปจนถึงศิลปินอิสระที่มีสตูดิโอในฮาวานาและตรินิแดด และกระแสสตรีทอาร์ตที่กำลังเติบโต สื่อด้านภาพถือเป็นองค์ประกอบสำคัญของชีวิตชาวคิวบา และในขณะที่การท่องเที่ยวในคิวบาเริ่มเฟื่องฟู บรรดาผู้ชื่นชอบการเดินทางมาเยือนเกาะนี้มากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความหวังว่าจะเพิ่มคอลเลกชันต่างๆ ของพวกเขา
การเต้นรำแบบคิวบา
มีเพียงไม่กี่ประเทศที่มีอิทธิพลต่อโลกแห่งการเต้นรำมากกว่าคิวบา รูปแบบการเต้นรำที่สำคัญของคิวบาส่วนใหญ่สามารถสืบย้อนไปถึง Danzón ซึ่งพัฒนามาจากการเต้นรำที่มีต้นกำเนิดในอังกฤษซึ่งอาจได้รับการแนะนำโดยชาวสเปน และต่อมาได้ผสมกับอิทธิพลของแอฟโฟร-แคริบเบียน
แนวดนตรีและการเต้นรำอย่างเป็นทางการของคิวบา Danzón ได้ปรับปรุงการเต้นรำต่อเนื่องแบบดั้งเดิมของศตวรรษที่ 18 และ 19 ซึ่งเกิดขึ้นก่อนการออกแบบท่าเต้นที่ซับซ้อนของการเต้นรำบอลรูมสมัยใหม่ Danzónกลายเป็นที่ถกเถียงกันเนื่องจากการเคลื่อนไหวสะโพกสไตล์แอฟริกันที่ช้าและเซ็กซี่ ซึ่งส่วนหนึ่งถือว่าลามกอนาจารเนื่องจากเป็นที่นิยมในหมู่คนหนุ่มสาวที่มีเชื้อชาติหลากหลาย
ภาพจาก: The World by Hege
ในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 Danzón ได้พัฒนาไปสู่ดนตรีและการเต้นรำรูปแบบใหม่ที่สะท้อนไปไกลเกินกว่าชายฝั่งของคิวบา Mambo (ซึ่งแปลว่า “การสนทนากับเทพเจ้า”) ตั้งชื่อตามเพลงที่เขียนในปี 1938 โดยพี่น้องในตำนาน Orestes และ Cachao Lopez ได้เพิ่มจังหวะพื้นบ้านของแอฟริกา cha-cha-cha ตั้งชื่อตามเพลงปี 1953 ของนักแต่งเพลง Enrique Jorrín ซึ่งประสานจังหวะที่สี่ขณะที่นักเต้นขยับเท้าตามจังหวะของ güiro ซัลซ่าซึ่งมีต้นกำเนิดในนิวยอร์กซิตี้ในยุค 70 ได้ผสมผสานองค์ประกอบของการเต้นสวิงและ The Hustle เข้ากับสไตล์แอฟโฟรแคริบเบียนเหล่านี้
คิวบายังเป็นที่ตั้งของโรงเรียนบัลเล่ต์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกอย่าง Cuban National Ballet School ซึ่งมีนักเรียนประมาณ 3,000 คน
เพลงคิวบา
ดนตรีของคิวบามีอิทธิพลอย่างมากต่อวัฒนธรรมโลกเมื่อเทียบกับขนาดของเกาะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณพิจารณาถึงความโดดเดี่ยวทางการเมืองที่มีมายาวนาน
ภาพจาก: Zing Instruments
ศตวรรษที่ 18 และ 19 ส่วนใหญ่ถูกครอบงำโดยดนตรีคลาสสิกของยุโรป และสไตล์โบเลโรและกัวราชาแบบพื้นบ้านที่ได้รับการสนับสนุนจากนักดนตรีท่องเที่ยวที่รู้จักกันในชื่อ trovadors (ซึ่งการเรียบเรียงเพลงยังคงได้รับการปรับให้เข้ากับแนวเพลงคิวบาประเภทต่างๆ ในปัจจุบัน แต่เป็น Son Cubano ซึ่งแต่งงานแล้ว กีตาร์สเปนพร้อมเครื่องเพอร์คัชชันแบบแอฟริกัน ได้รับความนิยมในช่วงทศวรรษ 1930 และทำให้คิวบาบนแผนที่ดนตรีของโลก
Son ซึ่งมีลีลาหลากหลาย มีรากฐานมาจากพื้นที่ภูเขาของจังหวัด Oriente ของคิวบา แต่ได้รับการปรับปรุงให้สมบูรณ์แบบในเมืองฮาวานาที่ก้าวหน้าในยุคห้าม เมื่อมีการเพิ่มเครื่องดนตรีของวง Big Band เข้ากับวงดนตรีแบบดั้งเดิมซึ่งประกอบด้วยกีตาร์ tres ดับเบิลเบส คลาฟ และมารากัส ซนเป็นผู้ให้กำเนิดดนตรีแจ๊สคิวบา และท้ายที่สุดก็ทำให้ศิลปินอย่าง Compay Segundo, Rubén González และ Ibrahim Ferrer มีชื่อเสียงในฐานะผู้นำของ Buena Vista Social Club
ตำนานเหล่านี้หลายเพลงได้ล่วงลับไปแล้ว แต่มรดกอันทรงอิทธิพลของพวกเขายังคงอยู่ในดนตรีของคิวบาจนทุกวันนี้ คุณจะได้ยินจิตวิญญาณของพวกเขาดังก้องไปตามถนนในฮาวานาและตรินิแดดในเพลงที่ประกอบขึ้นเป็นเพลงประกอบชีวิตประจำวันของชาวคิวบา
ที่มา www.exodustravels.com