หลังสงครามโลกครั้งที่สอง พื้นที่ทางตอนเหนือของปรัสเซียตะวันออก รวมถึงป่าโรมินเทนส่วนใหญ่ตกเป็นของสหภาพโซเวียต ในปีแรกหลังสงคราม สภาเศรษฐกิจลิทัวเนียซึ่งดำเนินการจัดซื้อจัดจ้างในภาคอุตสาหกรรม “ดำเนินการ” ในเขตพื้นที่ป่า พื้นที่ป่าทั้งหมดถูกตัดโค่นถึง 95 เปอร์เซ็นต์ ส่วนใหญ่ส่งออกไปยังเขตปกครองของสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตลิทัวเนีย การก่อตั้งและการเติบโตของป่าไม้ Nesterovsky ซึ่งเป็นหนึ่งในป่าไม้ที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคคาลินินกราด ทำให้การปลูกป่าใหม่เริ่มดำเนินการอย่างจริงจัง อย่างไรก็ตาม การใช้พื้นที่ทั้งหมดของ Romintsky Pushcha ในเชิงเศรษฐกิจถูกจำกัดเนื่องจากสถานะชายแดน