คริสต์ทศวรรษ 1970 เป็นยุคของการเคลื่อนไหวทางศิลปะใหม่ๆ และการเน้นย้ำถึงความเป็นปัจเจกบุคคลในงานศิลปะเพิ่มมากขึ้น ความสนใจที่เพิ่มขึ้นในขบวนการต่อต้านวัฒนธรรมและประเด็นใหม่ๆ ที่เพิ่มขึ้นในงานศิลปะและวัฒนธรรมบ่งบอกถึงลักษณะเฉพาะของทศวรรษนี้ ศิลปะของยุค 70 เป็นเรื่องเกี่ยวกับการประท้วง การกบฏ และอารมณ์ของมนุษย์มากกว่า
เนื่องจากศิลปะและเทคโนโลยีมีความเกี่ยวพันกันอย่างใกล้ชิด การพัฒนาทางเทคโนโลยีของทศวรรษที่ 70 จึงส่งผลกระทบอย่างลึกซึ้งต่อการรับรู้ร่วมสมัยของงานสร้างสรรค์ และก่อให้เกิดการปฏิวัติกระแสศิลปะร่วมสมัย ตั้งแต่ศิลปะป๊อปอาร์ตไปจนถึงศิลปะแบบมินิมอลลิสต์
ยุคห่างไกล: การเกิดขึ้นของขบวนการต่อต้านวัฒนธรรม
ขบวนการต่อต้านวัฒนธรรมที่ได้รับความนิยมที่เพิ่งได้รับความนิยม เช่น สตรีนิยมและนักเคลื่อนไหวต่อต้านสงคราม ได้กำหนดรูปแบบศิลปะของยุค 70 อย่างไรก็ตาม พวกฮิปปี้ ซึ่งเป็นวัฒนธรรมต่อต้านที่โดดเด่นในช่วงทศวรรษ 1960 ถึง 1970 มีอิทธิพลอย่างมากต่อศิลปะร่วมสมัยอย่างไม่อาจปฏิเสธได้ เริ่มต้นในสหรัฐอเมริกา ขบวนการฮิปปี้มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมต่อต้านอื่นๆ มากมาย โดยเฉพาะฉากใต้ดินของออสเตรเลียและอังกฤษ
ภาพจาก: Woodstock
ในขณะที่ศิลปะและแฟชั่นฮิปปี้กำลังแพร่กระจายไปทั่วโลก ศิลปะประสาทหลอนในทศวรรษ 1970 ได้รับความนิยมจากศิลปินและงานศิลปะที่มีชื่อเสียงมากมาย ศิลปินประสาทหลอนใช้โปสเตอร์ กีตาร์ ยานพาหนะ ปกอัลบั้ม และถนนเป็นผืนผ้าใบ ในไม่ช้า ไซคีเดเลียก็กลายเป็นชื่อเดียวกับวงดนตรีร็อคและนักแสดงชื่อดัง เช่น Pink Floyd, the Doors และ the Beatles
สงครามเวียดนามซึ่งเริ่มต้นในปี 1955 และสิ้นสุดในปี 1975 เป็นองค์ประกอบสำคัญที่สร้างรัฐทางการเมืองที่ผันผวน และจุดประกายให้เกิดงานศิลปะแนวหน้าใหม่ในสหรัฐฯ ในขณะที่สังคมอเมริกันถูกลากเข้าสู่บรรยากาศของความไม่ไว้วางใจต่อรัฐบาล ขบวนการต่อต้านสงครามของพลเรือนจำนวนมากได้ส่งเสริมสันติภาพผ่านงานศิลปะ
การเกิดขึ้นของสตรีทอาร์ต
ในช่วงต้นทศวรรษ 1960 ศิลปินแนวสตรีทในนิวยอร์กเริ่มใส่ชื่อของตนบนสิ่งก่อสร้างสาธารณะ ซึ่งเป็นแนวทางปฏิบัติที่เรียกว่า “การแท็ก” อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครคาดเดาได้ว่า “การก่อกวน” นี้จะเป็นแรงบันดาลใจให้กับศิลปินกราฟฟิตี้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล หรือว่ามันจะกลายเป็นศิลปะรูปแบบใหม่
ภาพจาก: Widewalls
ศิลปะบนผนังในยุค 70 ชี้ให้เห็นถึงการเกิดขึ้นของศิลปะกราฟฟิตี้ ซึ่งเป็นแนวทางปฏิบัติที่เก่าแก่พอ ๆ กับมนุษยชาติแต่ก่อนหน้านี้ไม่ชัดเจนนัก แม้ว่าภาพวาดในถ้ำ ศิลปะกราฟฟิตีของโรมันและกรีกโบราณ และคิลรอยอันโด่งดังล้วนเป็นศิลปะบนฝาผนัง แต่สิ่งเหล่านี้ยังขาดความลึกและความซับซ้อนของขบวนการสตรีทอาร์ตในอนาคต
ศิลปะกราฟฟิตี้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วทั่วทั้งสหรัฐอเมริกาและทั่วโลก ในขณะเดียวกัน ศิลปะบนผนังย้อนยุคเป็นศิลปะของยุค 70 ก็เป็นสไตล์หลักในหมู่ศิลปินกราฟฟิตี้ที่แสวงหาแก่นแท้ทางศิลปะในธรรมชาติของศิลปะ เมื่อศิลปินหน้าใหม่เริ่มฝึกฝนงานศิลปะบนผนัง พวกเขาได้มีส่วนร่วมในการเคลื่อนไหวด้วยสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง
แน่นอนว่าศิลปะกราฟฟิตี้มักจะเกี่ยวพันกับการเคลื่อนไหวทางศิลปะอื่นๆ เช่น ไซคีเดเลีย และวัฒนธรรมต่อต้านสงคราม ศิลปินบางคนใช้กำแพงเป็นผืนผ้าใบเพื่อถ่ายทอดข้อความทางการเมืองต่างๆ ฉากสตรีทอาร์ตในสหรัฐอเมริกาเจริญรุ่งเรืองอย่างรวดเร็ว และศิลปะการประท้วงรูปแบบนี้ได้รับความนิยมมากขึ้น
การลงจอดบนดวงจันทร์และศิลปะไซไฟ
ภาพจาก: The Standard
เมื่อมนุษยชาติลงจอดบนดวงจันทร์ในปี 1969 ยุคใหม่ก็เริ่มต้นขึ้น แม้ว่าเราจะเพ้อฝันเกี่ยวกับการสำรวจดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างไกลและดวงจันทร์มานานหลายศตวรรษ แต่ไซไฟก็เป็นประเด็นหลักในงานศิลปะที่มักถูกมองข้าม อย่างไรก็ตาม ทศวรรษที่ 70 ยังเป็นยุคที่อุดมสมบูรณ์สำหรับศิลปะไซไฟ
ฉากศิลปะไซไฟในยุค 1970 มีธีมแนวอนาคตเกิดขึ้นมากมาย รวมถึงไซเบอร์พังค์ สตีมพังค์ และอื่นๆ ประเด็นเหล่านี้ส่วนใหญ่บรรยายถึงอนาคตดิสโทเปียซึ่งเป็นวิธีการวิจารณ์ทางสังคมและการเมือง
ธีมสตรีนิยมในศิลปะยุค 70
ทศวรรษ 1970 มีการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์วัฒนธรรมของสหรัฐอเมริกาอย่างมีนัยสำคัญ และการเคลื่อนไหวของสตรีนิยมมีบทบาทอย่างไม่ต้องสงสัยในการกำหนดทศวรรษ ศิลปินสตรีนิยมวิพากษ์วิจารณ์และท้าทายบทบาทดั้งเดิมของผู้หญิงผ่านงานศิลปะ โดยดึงความสนใจไปที่ประเด็นทางเพศที่ถูกละเลยในอดีต
Carolee Schneemann ภาพจาก: FLUXUSMUSEUM
อิทธิพลหลักของสตรีนิยมต่อรูปแบบศิลปะของยุค 70 คือการสร้างสื่อทางศิลปะใหม่ๆ ศิลปินสตรีนิยมที่มีชื่อเสียงใช้ศิลปะการแสดงเพื่อให้เสียงแก่ผู้หญิง ร่างกายของพวกเขากลายเป็นผืนผ้าใบที่พวกเขาสำรวจประเด็นต่างๆ เช่น เรื่องเพศ อัตลักษณ์ และการเมืองที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิง เราสามารถแสดงรายชื่อศิลปินหญิงที่โด่งดังที่สุดสามคนได้:
- Carolee Schneemann
- Yoko Ono
- Marina Abramović
Schneemann, Ono และ Abramović ได้รับชื่อเสียงจากผลงานและโครงการที่สร้างแรงบันดาลใจอันน่าทึ่ง อย่างไรก็ตาม อิทธิพลของขบวนการสตรีนิยมไม่ได้จำกัดอยู่เพียงศิลปะการแสดงเท่านั้น ประเด็นเรื่องความเป็นอิสระและสิทธิของสตรียังส่งผลต่อสื่อดั้งเดิม เช่น ภาพวาดและประติมากรรม
ศิลปะสตรีนิยมไม่ได้มุ่งเน้นไปที่ทัศนศิลป์ทั่วไปเท่านั้น พวกเขาเฉลิมฉลองรูปแบบศิลปะแบบดั้งเดิมของผู้หญิง เช่น งานเย็บปักถักร้อยและเซรามิก ศิลปินสตรีนิยมที่มีชื่อเสียงประท้วงการขาดตัวแทนของศิลปินหญิงในพิพิธภัณฑ์ โดยจัดนิทรรศการของตนเองขึ้นเพื่อแสดงความรู้สึกตื่นตัวของสตรี
รูปแบบสถาปัตยกรรมใหม่
ด้วยการแนะนำรูปแบบสถาปัตยกรรมใหม่ บรรยากาศสุนทรียศาสตร์ที่ล้ำหน้าในช่วงปี 1970 ได้เปลี่ยนแปลงวิธีการออกแบบโครงสร้างสมัยใหม่ของเรา Brutalism ซึ่งเป็นรูปแบบสถาปัตยกรรมหลังสงครามที่เกิดขึ้นในทศวรรษ 1950 เป็นหนึ่งในการเคลื่อนไหวที่สำคัญที่สุดในทศวรรษ 1970 ความโหดร้ายได้รับความนิยมเป็นพิเศษในอาคารสาธารณะ เช่น ห้องสมุดและอาคารราชการ
ภาพจาก: lovePROPERTY
แม้ว่าอิทธิพลของ Brutalism จะเห็นได้ชัด แต่รูปแบบสถาปัตยกรรมใหม่ๆ เช่น สถาปัตยกรรมไฮเทคและลัทธิหลังสมัยใหม่ก็ได้ถือกำเนิดขึ้น ไฮเทคเป็นรูปแบบที่แหวกแนวซึ่งเน้นองค์ประกอบโครงสร้างของอาคารโดยใช้เหล็กและกระจก ในทางกลับกัน ลัทธิหลังสมัยใหม่ใช้การออกแบบที่ผสมผสานและมีชีวิตชีวา
Deconstructivism ซึ่งปฏิเสธรูปแบบดั้งเดิมและเป็นผู้บุกเบิกการก่อสร้างทางอุตสาหกรรม ไม่เป็นระเบียบ และไม่เป็นเชิงเส้น ถือเป็นสถาปัตยกรรมแนวหน้าอีกรูปแบบหนึ่งในช่วงทศวรรษ 1970 ขณะเดียวกันการต่ออายุความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติทำให้เกิดสถาปัตยกรรมออร์แกนิก สถาปนิกที่ทำงานในรูปแบบนี้สร้างโครงสร้างที่ผสมผสานวัสดุธรรมชาติและวัสดุที่มนุษย์สร้างขึ้น
น้อยแต่มาก: มินิมอลลิสต์
ภาพจาก: Gone Minimal
มินิมอลลิสต์ (Minimalism) เกิดขึ้นครั้งแรกในทศวรรษ 1960 และ 1970 ในสหรัฐอเมริกา สไตล์นี้โดดเด่นด้วยรูปทรงเรขาคณิตที่เรียบง่ายและปรัชญามินิมอลลิสต์ที่มาพร้อมกับมัน ลัทธิมินิมอลลิสต์แพร่กระจายอย่างรวดเร็วและเข้าสู่วงการทัศนศิลป์ บุคคลสำคัญของขบวนการนี้คือประติมากรชื่อดัง โดนัลด์ จัดด์ ซึ่งใช้ธีมมินิมอลในผลงานของเขา
ในบรรดาศิลปินแนวมินิมอลลิสต์ที่มีชื่อเสียงอื่นๆ ในยุคนั้น ได้แก่ Dan Flavin และ Carl Andre ซึ่งผลงานของเขาเป็นผู้บุกเบิกงานประติมากรรมมินิมอลลิสต์ ศิลปินใช้วัสดุทางอุตสาหกรรมเพื่อสร้างงานศิลปะขนาดใหญ่แต่เรียบง่าย ขาดความประณีตและ – ดูเหมือนซับซ้อน – แต่ความเรียบง่ายของงานเหล่านี้เกิดจากแนวคิด “น้อยแต่มาก”
อิทธิพลของขบวนการศิลปะป๊อป
ภาพจาก: Artsper Magazine
ขบวนการศิลปะป๊อป (Pop Art Movement) ปรากฏตัวครั้งแรกในสหรัฐอเมริกาในทศวรรษ 1950 การใช้วัฒนธรรมสมัยนิยมและวัตถุธรรมดาๆ เพื่อจุดประสงค์ทางศิลปะถือเป็นลักษณะเฉพาะอย่างหนึ่งของขบวนการ ศิลปินป๊อปอาร์ตละเลยบรรทัดฐานดั้งเดิมและวิพากษ์วิจารณ์ลัทธิวัตถุนิยมที่เพิ่มขึ้นผ่านธรรมชาติที่กล้าหาญและเปรี้ยวจี๊ดของขบวนการ
ในทศวรรษ 1970 ขบวนการศิลปะป๊อปได้พัฒนาไป โดยขยายอิทธิพลและดึงดูดความสนใจมากขึ้น บุคคลสำคัญของขบวนการนี้คือ Andy Warhol, Richard Hamilton และ Roy Liechtenstein ซึ่งใช้ภาพวัฒนธรรมสมัยนิยมเพื่อสำรวจแนวคิดเรื่องลัทธิบริโภคนิยมและประเด็นทางสังคมและการเมือง
จากยุค 70 สู่บ้านของคุณ
หากคุณต้องการตกแต่งบ้านของคุณด้วยสไตล์ที่ไม่ธรรมดาของยุค 70 Artchi ช่วยคุณได้คอลเลกชันผลงานสร้างสรรค์อันกว้างขวางของเรามีผลงานหลายชิ้นที่ได้รับแรงบันดาลใจจากสไตล์ยุค 70 ลองชมผลิตภัณฑ์ของเราเพื่อเปลี่ยนบ้านของคุณให้กลายเป็นแกลเลอรีศิลปะที่แท้จริง
ที่มา theartchi.com